In Oosterhout vind je iemand die al dertig jaar precies weet hoe je kinderen een fijne middag bezorgt. Meriam Vennemann. 62 jaar. Vier kinderen, vijf kleinkinderen… en een hart dat nóg groter is dan haar knutselkast.
Van stilte in huis naar een club vol gezelligheid
Toen Meriams eigen kinderen uitvlogen, werd het wel erg rustig thuis. Haar man is vrachtwagenchauffeur, dus het huis was vaak… tja… stil. “En zo ben ik erin gerold,” vertelt ze. “Ik ben nu eenmaal gewend aan leven in huis.” Nou, dat is gelukt. Want haar BSO-kinderen lopen al jaren de deur plat — en Mirjam geniet volop.
Hier staat het scherm uit en de fantasie aan
Telefoons? Die blijven lekker in de jas. Creativiteit? Staat hier standaard op standje ‘aan’.
Van kruidnootjes bakken tot rijmpjes maken voor Sinterklaas: Meriam laat de kinderen vooral meedenken. “Woensdag maken we pepernotenzakjes van stof,” zegt ze vrolijk. “Met naald en draad. Ook de jongens. Iedereen doet mee.”
En dat werkt. De groep is hecht, ze overleggen zelf wat ze willen doen, en er wordt wat af gegiecheld.
Grappige uitspraken en pieten-detectives
Twijfels rond Sinterklaas? Pure comedy. De kinderen doen soms erg leuke uitspraken.
“Als de pieten lachen zijn het de echte,” zegt één van de achtjarigen bloedserieus. “Maar als ze zo kijken…” serieuze blik “…dan zijn het de neppe hoor.”
Maar ook veel verantwoordelijkheid
Meriam vertelt ook eerlijk dat het gastouderschap niet altijd licht en luchtig is. “Je hebt het grootste bezit van ouders in handen,” zegt ze. En in dertig jaar maakte ze veel mee — soms mooi, soms zwaar.
Maar ondanks alles: ze zou het zó weer doen.
Nog 1,5 jaar: dan sluit het boek na 31 jaar liefde en aandacht
Meriam vangt nu zeven kinderen op, een gezellige, vaste club. Over anderhalf jaar gaat haar man met pensioen, en zij ook. “Dan is het mooi geweest,” zegt ze. Maar haar verhaal? Dat blijft.
En voor heel veel kinderen was Meriams huis een plek waar ze gezien, gehoord en warm ontvangen werden.
