Samyra Jacobs is één van de vele gastouders van Roodkapje. In haar familie hebben nu vier generaties te maken gehad met de opvang. Haar vader en moeder pasten op de dochters van Samyra en Samyra past nu op haar kleinzoon. Ingewikkeld? Nee hoor, gewoon heel normaal en toch bijzonder omdat door het oppassen de band tussen oma/opa en (klein)kind verstevigd wordt.
“Mijn ouders hebben altijd op mijn kinderen gepast. Ze boden het aan toen ik zwanger was en ik was daar heel blij mee. Ik kom namelijk uit een warm nest, heb een fijne jeugd gehad en ik wist dat mijn ouders mijn kinderen datzelfde gevoel zouden geven. In de beginjaren was de gastouderconstructie nog niet aan de orde, die is pas later bedacht door de overheid. Toen de regeling er kwam, hebben mijn ouders zich, op mijn aanraden, aangemeld. Hoewel ze altijd hebben gezegd: ‘We hoeven er niets voor te hebben’, was de financiële tegemoetkoming toch wel prettig. Waarom zou je er geen gebruik van maken?
Elke oppasdag aten mijn dochters tussen de middag bij opa en oma een boterham mee en na school waren mijn ouders bij ons in huis. Die vertrouwde omgeving is goed voor kinderen en de warmte die mijn ouders ze gaven is onvervangbaar. De band die ze met mijn dochters hebben opgebouwd is zo hecht; nog elke week gaat mijn dochter met haar zoontje naar oma. Niet omdat ze zich verplicht voelt, maar omdat ze het fijn vindt en betrokkenheid voelt. Mijn vader leeft helaas niet meer maar ook met hem was de band bijzonder, dankzij het jarenlang oppassen.
Toen mijn dochter ongeveer een jaar geleden aankondigde zwanger te zijn, kwam ik snel met het aanbod om op te gaan passen. Uiteraard ook via Roodkapje. Ik was toch al van plan een dag in de week minder te gaan werken en ik zag het helemaal zitten om met mijn kleinkind net zo’n band op te gaan bouwen als mijn ouders deden met hun kleindochters. Sinds 1 juni is Caleb elke vrijdag bij mij en als mijn dochter en schoonzoon in het weekend moeten werken – ze werken in de horeca – dan komt hij nog een dag. Ik had van te voren niet kunnen vermoeden hoe leuk het is om zo’n kleintje een dag voor jezelf te hebben. Het is waar wat ze zeggen: ‘grootouder zijn is heel anders dan ouder zijn’.
In de beginjaren van de gastouderregeling waren er eigenlijk geen eisen; je moest alleen ingeschreven staan bij een gastouderbureau. Inmiddels zijn er wel dingen veranderd; je moet bepaalde diploma’s of certificaten hebben. De meeste cursussen worden aangeboden door Roodkapje. Vanwege mijn werk was er voor mij geen noodzaak om cursussen te volgen. Ik kom uit het onderwijs en heb al tien jaar een praktijk waarin ik kinderen met leer- en gedragsproblemen begeleid. Ik heb trouwens wel de verplichte cursus kinder-EHBO gevolgd; dat vond ik erg interessant en is sowieso nuttig.
Caleb is nu vijf maanden en elke keer als hij komt, is het een feestje. Van mijn dochter weet ik dat het voor hun ook goed voelt. Ze laten hem achter in vertrouwde handen en weten dat hij met dezelfde waarden en normen grootgebracht zal worden als zij hem mee willen geven. Ik weet dat ik zowel opvoeder als oma ben maar die grens is voor mij niet zo moeilijk. Bij oma mogen kleinkinderen doorgaans nét iets meer dan thuis, maar dat geldt natuurlijk net zo voor een kinderdagverblijf. Het mág net iets anders zijn dan thuis, zolang de basis maar veiligheid en vertrouwen is.”