Anderhalf jaar geleden was Dyona Verkley er klaar mee: de druk in de zorg, de stress die dat met zich meebracht, de koek was op. Ze wilde iets anders. Omdat ze bekend was met gastouderopvang, was het voor haar een logische stap om zelf als gastouder aan de slag te gaan. Dat was de start van ‘De Kleine Vlinders’. Een beslissing waar ze tot op de dag van vandaag erg blij mee is.
“De onregelmatige werktijden, de stress, de constante druk die ik voelde toen ik in de zorg werkte, het ging niet meer”, kijkt Dyona terug op de periode die achter haar ligt. “Ik hield er een hernia aan over en dat was het me niet waard. Ik wilde geen werk meer doen waar ik last van had en waar ik met tegenzin naartoe moest. Omdat mijn eigen kinderen door een gastouder werden opgevangen, wist ik wat dat inhield en besefte ik dat ik dát wilde gaan doen. Ik bleek al alle benodigde diploma’s te hebben, op Kinder EHBO na, die heb ik snel gehaald en toen kon ik meteen aan de slag.”
De eerste aanloop ging vlotter dan verwacht. “Ik heb een Facebookpagina aangemaakt, geadverteerd in de lokale supermarkt, een bord op mijn deur gehangen en op de school waar mijn kinderen zitten laten weten dat ik ging beginnen. Daarna stroomde de aanvragen binnen en nu gaat het vooral van mond-tot-mond. Gisteren nog belde een dame bij mij uit de straat aan. Haar zoon gaat binnenkort verhuizen en komt bij mij in het dorp wonen. Of ik nog plek heb voor haar kleinkinderen. Ik heb gezegd dat ik eerst in gesprek met hem wil, zo doe ik dat altijd. Er moet een klik zijn tussen de ouders, kindjes en mij. Tot nu toe heb ik nog maar één keer een gezin geweigerd; meestal klikt het gewoon en hebben we het erg gezellig. Het is belangrijk dat de ouders het gevoel hebben hun kinderen met vertrouwen bij mij achter te kunnen laten.”
Wie als gastouder aan de gang wil, doet dat best onder de vlag van een overkoepelend bureau. Dat deed Dyona ook. “Ik heb met een aantal bureaus contact gehad, maar alleen bij Gastouderbureau Roodkapje voelde het meteen goed. Er was een klik en dus ben ik met hen in zee gegaan. De ondersteuning die ik van ze krijg, is fijn. Ze stimuleren om te blijven ontwikkelen en voor bijscholing te zorgen; daarvoor kun je subsidie krijgen vanuit de overheid. Ik ga komende tijd ‘werken met baby’s’ en ‘babywise’ volgen”, aldus Dyona.
Vier dagen per week is de opvang bij Dyona open. “De vrijdag hou ik voor mezelf, de andere dagen vang ik tot maximaal zes kinderen op, in alle leeftijden, tot 12 jaar. ’s Morgens breng ik de schoolgaande kinderen naar school met de 7-persoons bakfiets of de auto. Ik heb een redelijk vast dagprogramma, ik vind structuur erg belangrijk. We zijn veel buiten. Bij de school waar mijn kinderen zitten, is een kinderboerderij met speeltuin. Leuk om daar te picknicken en lekker te ravotten met de dieren of op de speeltoestellen. In mijn eigen tuin staan ook materialen waar de kindjes volop gebruik van maken.”
Sinds Dyona van werk wisselde, gaat het veel beter met haar. “De stress is weg en dat voelt ontzettend goed”, zegt ze. “Ik geniet van de kindjes die ik op mag vangen, ik krijg er energie van. Het is voor mij de juiste stap geweest. Fijn dat ik altijd terug kan vallen op mijn vaste contactpersoon bij Roodkapje, Renate. Zij helpt waar ze kan, staat altijd met raad en daad klaar en dat is een prettig idee. Soms heb je gewoon even behoefte aan reflectie en dat kan met haar. De samenwerking gaat prima.”