Op de kop af 21 jaar is Meranda Bosmans nu gastouder, waarvan ze de laatste 15 jaar, tot tevredenheid, bij Gastouderbureau Roodkapje is aangesloten. Ze kan zich geen leuker werk voorstellen dan oppassen en ze geniet dan ook vijf dagen in de week van ‘haar’ kindjes.
Van origine is Meranda A-verpleegkundige op de kraamafdeling. “Dat was altijd heel leuk maar ik wilde iets anders, iets wat beter te combineren was met het gezinsleven. Geen onregelmatige diensten meer en meer regelmaat. Omdat ik affiniteit heb met kinderen was de overstap naar gastouder eigenlijk snel gemaakt. Die overstap ging heel natuurlijk, ik heb nog nooit geadverteerd. Zodra bekend was in het dorp dat ik gastouder werd, liepen de aanvragen binnen. Dat is eigenlijk nooit veranderd. Opvang bij een gastouder is voor veel ouders een fijne en vertrouwde manier van opvang. Het is toch hun ‘meest kostbare bezit’ dat ze bij je achterlaten; dat moet goed voelen.”
Meranda vangt kinderen tot 4 jaar op. “Het is altijd puzzelen om combinaties te maken. Er zijn regels voor hoeveel baby’s je mag opvangen en welke leeftijd er dan bij past. Ik wil altijd zorgen dat broertjes en zusjes tegelijk opgevangen worden. Meestal lukt het maar soms moet er even iemand op de wachtlijst.” Meranda staat bekend om haar flexibiliteit. “Ik heb geen 9-5 mentaliteit. Ik pas me aan, aan de werktijden van de ouders. Daarom heb ik veel kindjes van ouders die in de zorg werken. Ik ben nu langzaam aan het overschakelen naar het aanbieden van nachtopvang. Dat begint met één kindje van een alleenstaande moeder die in de zorg werkt. Ik ben aan het kijken of het lukt en of het me bevalt. Pas daarna kijk ik of ik deze manier van opvang kan uitbreiden.”
Flexibele opvang, aangepast op de werktijden van ouders
Bij Meranda krijgen de kinderen een gevarieerd dagprogramma aangeboden. “Bij de baby’s ligt de nadruk natuurlijk op de verzorging en het voeden maar zodra het kan gaan we knutselen, lezen en spelletjes doen. De kinderen vanaf een jaar of 3 bereid ik al een beetje voor op de tijd dat ze naar school moeten. Die kindjes ‘moeten’ bij mij een paar dingen, zodat ze wennen aan de structuur van school. En ach, dat moeten klinkt misschien wat zwaar, meestal vinden ze de activiteiten gewoon leuk.”
Buitenspelen hoort bij het vaste dagprogramma van de opvang. “Meestal gaan de kinderen vies mee terug naar huis. We gaan naar de kinderboerderij of lekker naar het bos om te ravotten. Ouders weten dat ik aan het eind van de dag vaak in de speeltuin zit, aan het eind van de straat. Dan zien ze ook waarom de kindjes vies geworden zijn. Schoon en netjes blijven tijdens het spelen, kan eigenlijk niet. Ik heb pas één keer meegemaakt dat ouders aangaven dat ze het een probleem vonden als de kleertjes vies zouden worden. Weet je, dan is er geen match en dan adviseer ik om andere opvang te zoeken. Zo eerlijk ben ik wel.”
Structuur en plezier in de dagelijkse opvang
Meranda heeft heel veel leuke anekdotes. “Misschien was het leukste wel de bruiloft die we georganiseerd hebben. We hadden een meisje en een jongen in de opvang, die altijd met elkaar speelden. Ze hadden alleen oog voor elkaar. Toen het einde van de opvang in zicht kwam, moesten ze huilen omdat ze elkaar moesten missen. We hebben toen een bruiloft voor hun georganiseerd want ze wilden natuurlijk met elkaar trouwen. Zij in een mooie prinsessenjurk, hij in een pak. Het was zo leuk! Stel je voor dat ze later echt met elkaar gaan trouwen, zou zo maar kunnen. Dan hoop ik natuurlijk wel op een uitnodiging.”
Comments